صیغه ۹۹ ساله یا عقد موقت با مدت طولانی، نوعی عقد شرعی و قانونی است که به واسطه آن رابطه‌ای رسمی و حقوقی بین زن و مرد برقرار می‌شود. در این نوع ازدواج، برخلاف ازدواج دائم، مدت مشخصی برای رابطه تعیین می‌شود که البته می‌تواند تا ۹۹ سال نیز طول بکشد. یکی از مهم‌ترین موارد در این نوع ازدواج، همانند ازدواج دائم، تعیین مهریه است. سوالی که اغلب در این زمینه مطرح می‌شود این است که آیا گرفتن مهریه در صیغه ۹۹ ساله امکان‌پذیر است و اگر چنین است، چه شرایطی برای وصول آن وجود دارد؟ در این متن به بررسی موضوع مهریه در عقد موقت ۹۹ ساله، قوانین مرتبط و نحوه دریافت مهریه پرداخته می‌شود.

مهریه در صیغه ۹۹ ساله چگونه تعریف می‌شود

مهریه در عقد موقت به عنوان حق مالی زن بر شوهر تعریف می‌شود که در زمان جاری شدن عقد تعیین شده و باید مورد توافق هر دو طرف قرار بگیرد. این حق مالی می‌تواند به صورت نقدی یا غیرنقدی تعیین شود. در حقیقت، هر چیزی که ارزش مالی داشته باشد و طرفین روی آن توافق کنند، می‌تواند به عنوان مهریه تعیین شود.

یکی از تفاوت‌های اصلی بین مهریه در عقد دائم و موقت این است که در عقد دائم، مهریه به عنوان حق زن محسوب می‌شود و حتی اگر در زمان عقد ذکر نشده باشد، زن حق درخواست مهرالمثل دارد؛ اما در عقد موقت، تعیین مهریه به طور صریح شرط اصلی عقد است. اگر مهریه در زمان عقد موقت تعیین نشده باشد، عقد به صورت خودکار باطل است. به عبارت دیگر، مهریه جزو ارکان اصلی عقد موقت است و بدون آن این نوع ازدواج اعتباری ندارد.

در عقد ۹۹ ساله، با توجه به طولانی بودن مدت، بسیاری از افراد تصور می‌کنند که مهریه دیگر اهمیتی ندارد یا زن نمی‌تواند آن را مطالبه کند؛ اما در واقعیت، قانون به زن اجازه داده است که مهریه خود را هر زمان که بخواهد درخواست کند، چه در طول مدت عقد و چه پس از پایان آن. تنها نکته‌ای که ممکن است باعث پیچیدگی شود، توافقات خاص در خصوص مهریه است که ممکن است در زمان عقد مطرح شوند و به عنوان شرط در قرارداد گنجانده شوند.

شرایط و نحوه مطالبه مهریه در صیغه ۹۹ ساله

برای مطالبه مهریه در عقد موقت ۹۹ ساله، لازم است زن بر اساس قوانین و مقررات مرتبط با مهریه عمل کند. ابتدا باید سند ازدواج را که در آن مهریه ذکر شده است، به دادگاه یا مرجع مربوطه ارائه دهد. از نظر قانونی، نیازی نیست که زن برای درخواست مهریه از شوهر، به پایان مدت عقد برسد؛ بلکه در هر زمان که بخواهد می‌تواند این حق را مطالبه کند.

اگر زن تصمیم به دریافت مهریه بگیرد، باید درخواست خود را به دادگاه خانواده ارائه دهد و بر اساس سند عقدنامه، مهریه را مطالبه کند. دادگاه پس از بررسی اسناد و مدارک، به صدور حکم مبادرت می‌کند و به مرد فرصتی می‌دهد تا مهریه را پرداخت کند. نکته قابل توجه در این خصوص، شرایط مالی مرد است. در صورتی که مرد قادر به پرداخت یکجای مهریه نباشد، دادگاه می‌تواند اقساطی کردن پرداخت را پیشنهاد دهد یا راهکارهای دیگری را برای رسیدن زن به حق خود پیش‌بینی کند.

در مواردی که مهریه به صورت مال غیرنقدی تعریف شده باشد (مانند ملک، خودرو یا موارد مشابه)، ممکن است زن با چالش‌هایی در تعیین ارزش دقیق آن مواجه شود. در این حالت، دادگاه یا مراجع مربوطه ابتدا ارزش روز مهریه را تعیین می‌کنند و سپس مبلغ معادل را برای پرداخت مشخص می‌نمایند. برخی افراد به اشتباه تصور می‌کنند که مهریه در عقد موقت به دلیل ماهیت موقتی آن از الزامات کمتری برخوردار است؛ اما از لحاظ قانونی، مهریه در عقد موقت تفاوتی با عقد دائم ندارد و هر یک از طرفین باید به تعهدات خود در این خصوص پایبند باشند.

یکی از مواردی که در این نوع عقد مورد توجه قرار می‌گیرد، امکان پایان دادن به رابطه پیش از پایان مدت عقد است. در عقد موقت، امکان فسخ عقد پیش از اتمام مدت تعیین شده وجود دارد. در چنین شرایطی، اگر رابطه قبل از نزدیکی خاتمه یابد، زن فقط نیمی از مهریه تعیین‌شده را دریافت می‌کند؛ اما اگر رابطه برقرار شده باشد، زن حق مطالبه کل مهریه را دارد. این نکته به عنوان یکی از تفاوت‌های مهم بین عقد موقت و دائم شناخته می‌شود و ممکن است در هنگام توافق بر مهریه و شرایط عقد مورد توجه قرار گیرد.

در نهایت، آگاهی از حقوق و تعهدات مربوط به مهریه در عقد ۹۹ ساله می‌تواند به طرفین کمک کند تا در صورت بروز اختلاف، به راه‌حل‌های مناسب و قانونی دست یابند. مهریه نه تنها به عنوان یک پشتوانه مالی برای زن بلکه به عنوان یکی از اصول اصلی عقد موقت در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند در هر زمان و شرایطی توسط زن مطالبه شود.

سایر صفحات

بهترین وکیل تهرانپارس

بهترین وکیل سعادت آباد